ψυχοδυσληπτικός

-ή, -ό, Ν

(το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα ψυχοδυσληπτικά

(φαρμ.) ουσίες που διαταράσσουν ποιοτικά την ψυχική δραστηριότητα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. psychodysleptique < psycho- (< ψυχή) + dysleptique (< δύσληπτος + κατάλ. -ικός*)].